The Blue Brothers

 

ရွီကာဂုိကုိ ၁၀၆ မုိင္၊ ဆီကအျပည့္၊ စီးကရက္ ဘူးကတ၀က္၊ ေမွာင္လဲေမွာင္ေနၿပီမုိ႕လုိ႕ ငါတုိ႕ ေနကာမ်က္မွန္ေတြ တပ္ထားၾကတယ္။ Elwood, The Blue Brothers, 1980.

မုိင္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေ၀းတဲ့ ရွီကာဂုိၿမိဳ႕က အျမတ္ခြန္ဌာနကုိ အေျခပစၥည္း ပုိင္ဆုိင္မႈ အခြန္အျဖစ္ ေဒၚလာ ၅၀၀၀ ကုိ ေနာက္တေန႕နံနက္အမီ သူတုိ႕ညီအစ္ကုိ ႏွစ္ေယာက္ သြားမေပးႏုိင္ရင္ သူတုိ႕ ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ မိဘမဲ့ ေဂဟာကုိ အစုိးရက သိမ္းယူေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႕ဟာ ရွီကာဂုိကုိ ေအးေအးေဆးေဆး ေလညွင္းခံရင္း ကားေမာင္းသြားၾကရမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႕ ၂ ေယာက္ကုိ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မေက်နပ္ေနတဲ့ လက္နက္ကုိင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၊ ျပည္နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၊ တကၠဆက္ျပည္နယ္က ေက်းလက္ ေတးဂီတ ၀ုိင္းေတာ္သား လူမုိက္တစ္စုနဲ႕ နာဇီလက္သစ္တစ္အုပ္တုိ႕လက္က လြတ္ေအာင္လဲ ေျပးရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စတီဗင္စပီးလ္ဘတ္ရဲ႕ ရုိက္လက္စဇာတ္ကား မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ The Blue Brothers ျဖစ္ပါတယ္။ (ဒါေပမဲ့ အခြန္ဌာနက စာေရးေနရာမွာ ဧည့္သည္သရုပ္ေဆာင္အျဖစ္ စပီးလ္ဘတ္ကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။)
ဇာတ္လမ္းက ေတးသံစံု ဇာတ္ျမဴးပါ။ နာမည္နဲ႕လုိက္ေအာင္ Blues, R&B နဲ႕ Soul ေတြ ေဖာခ်င္းေသာခ်င္းပဲေပါ့။ အဲဒီေခတ္၊ အဲဒီအခါက ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ James Brown, Cab Calloway, Aretha Franklin, Ray Charles နဲ႕ John Lee Hooker တုိ႕ကလဲ သီခ်င္းေတြ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ သီဆုိၾကေသးတယ္။ ကုလားကားရႈံးေလာက္ေအာင္ ေတးဂီတေတြ ျပည့္လွ်မ္းေနတဲ့ ဒီဇာတ္ကားဟာ ကုလားကားအတုိင္း ေပရွည္လွပါတယ္ (၁၃၃ မိနစ္ + DVD version မွာ ထပ္ျဖည့္ထားတဲ့ အခန္းေတြ)။ ဒါေပမဲ့ အလြန္တရာမွ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ရွိလွတဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ကားပါ။
စာေရးသူ မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္ဆံုးအခန္းကေတာ့ သူတုိ႕ရဲ႕ ေတးဂီတ ၀ုိင္းေတာ္သားတစ္ေယာက္ကုိ သြားေခၚတဲ့အခန္းပါပဲ။ ျပင္သစ္ အထက္တန္း စားေသာက္ဆုိင္တစ္ခုမွာ ဧည့္ႀကိဳ (Maitre d) လုပ္ေနတဲ့ Mr. Fabulous ကုိ ေတးဂီတ၀ုိင္း ျပန္လည္ထူေထာင္ဖုိ႕ သြားပင့္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စားပြဲ ႀကိဳတင္မွာၾကားရတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္ထဲ အတင္း၀င္ထုိင္၊ အသံျမည္ေအာင္ စားေသာက္၊ စားစရာေတြနဲ႕ ေဆာ့ကစား၊ ခြက္အမွားေတြနဲ႕ ၀ုိင္ကုိေသာက္တဲ့အျပင္ တျခားစားေနတဲ့လူကုိလဲ မင္းမိန္းမနဲ႕ သမီးကေလးကုိ ဘယ္ေလာက္နဲ႕ ေရာင္းမလဲလုိ႕ ေမးလုိက္ပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ မင္းျပန္မလုိက္ရင္ ငါတုိ႕ ၂ ေယာက္ မနက္စာ၊ ေန႕လည္စာ၊ ညစာ အနပ္တုိင္းကုိ ဒီမွာ ေန႕တုိင္းလာစားမယ္လုိ႕ ေျပာလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဧည့္ႀကိဳႀကီးခမ်ာမွာ သူ႕အလုပ္ကုိ စြန္႕ၿပီး ျပန္လုိက္လာရပါေတာ့တယ္။
သူတုိ႕ေျပာခဲ့တဲ့ "ငါတုိ႕က ဂီတသမားသက္သက္ေတြပါ" ဆုိတာကုိ စတီဖင္ေခ်ာင္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ Kung Fu Hustle မွာ အမွတ္တရ ထည့္သြင္းေပးထားတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ၁၉၈၀ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႕မွာ ရံုတင္ေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္လူးကတ္စ္ရဲ႕ ၾကယ္တာရာစစ္ပြဲမ်ား ဒုတိယကား (ဇာတ္လမ္းအရ ပဌၥမကား) အင္ပါယာက ျပန္တုိက္ၿပီရဲ႕ ေနာက္ကကပ္လ်က္ (ဒုတိယေျမာက္) ၀င္ေငြ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားအတြင္း ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ပ်က္စီးမႈ (ယာဥ္တုိက္မႈစသည္) ဒုတိယအမ်ားဆံုး ဇာတ္ကားလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (နံပါတ္ ၁ ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕အဆက္ Blue Brothers 2000 ျဖစ္ပါတယ္။)
၁၉၈၀ ပံုစံ အထေႏွး၊ ေနာက္ခံတီးလံုးနည္း၊ သရုပ္ေဆာင္တာေအးတာကုိ သည္းခံႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ႕ တနဂၤေႏြေန႕ခင္းခ်ိန္ေတြကုိ သင္သတိမထားမိခင္မွာ ယူေဆာင္သြားေပးမဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ကား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲ ဂီတပညာရွင္ေတြနဲ႕ ထိပ္တန္း ဒါရုိက္တာႀကီးကုိ ရုပ္ရွင္ သရုပ္ေဆာင္အျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ရမဲ့ ဇာတ္ကားလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၀ မွတ္မွာ ၈.၅ ေပးလုိက္ပါတယ္။ (အထသာ မေႏွးရင္ ၁၀ မွတ္အျပည့္ေပးမွာဗ်ိဳ႕)။ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ဖုိ႕လဲ တုိက္တြန္းပါရဲ႕။

ေမ့ေလ်ာ့ခံထားရေသာ Hip-Hop ပညာရွင္မ်ား (၁): Run-D.M.C

ဒီဘက္ေခတ္မွာ Hip-Hop လုိ႕ဆုိရင္ Eminem, 2Pac, 50 Cent နဲ႕ Nelly တုိ႕ေလာက္ကုိပဲ ေျပးေျပး ျမင္တတ္ၾကပါတယ္။ Hip-Hop ကုိ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းထဲက ဂီတတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ တြန္းပုိ႕ေပးခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕ျဖစ္တဲ့ Run-D.M.C ကုိ သိတဲ့လူ နည္းၾကပါတယ္။ (စုိင္းစုိင္းရဲ႕ "မိန္းမ မိန္းမ" သီခ်င္းထဲမွာ " … Run DMC, Jam Master Jay, xxx ဒီမွာ နားေထာင္ရင္း အိပ္ခန္းထဲမွာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ … " ဆုိတာ သူတုိ႕ေပါ့။) သူတုိ႕ရဲ႕ အႏုပညာစြမ္းေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္ Rolling Stone မဂၢဇင္းက အႀကီးက်ယ္ဆံုး ဂီတ အႏုပညာရွင္ စာရင္းမွာ အမွတ္ ၄၈ အျဖစ္ ၂၀၀၄ မွာ စာရင္းသြင္းခံရပါတယ္။ အေမရိကန္ ေတးသံသြင္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အဖြဲ႕ရဲ႕ ေရႊနဲ႕ ပလက္တီနမ္ ဓာတ္ျပားဆုမ်ား ခ်ီးျမွင့္ခံရတဲ့ ပထမဆံုး Rap အဖြဲ႕လဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Run-D.M.C (Rev Run, Jam Master Jay and D.M.C)

နယူးေယာက္ခ္ၿမိဳ႕ ကြင္းစ္ၿမိဳ႕နယ္ ဟုိးလီစ္ ရပ္ကြက္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ သူတုိ႕ ၃ ေယာက္ဟာ Sucker MCs ဆုိတဲ့ သီခ်င္းနဲ႕ R&B Charts မွာ နံပါတ္ ၁၅ ခ်ိတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ Raising Hell album ကုိ ျဖန္႕ခ်ိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ album မွာပါတဲ့ Walk This Way သီခ်င္းဟာ MTV မွာ ပထမဆံုး ထုတ္လႊင့္ခံရတဲ့ Rap သီခ်င္းျဖစ္ေပမဲ့ လူႀကိဳက္မ်ားတာေၾကာင့္ မၾကာခဏ ထုတ္လႊင့္ခံခဲ့ရၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က နံမည္က်ဆင္းေနတဲ့ Rock ဂီတသမား Aerosmith ကုိ ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ျပန္လည္ တြန္းတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။

Run-D.M.C ရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈေၾကာင့္ Addidas က သူတုိ႕ကုိ ဖိနပ္နဲ႕ အျခား အသံုးအေဆာင္ေတြ ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး ေၾကာ္ျငာခုိင္းခဲ့တယ္။

၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္လြန္မ်ားက Rap အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ထံုးစံ စကားေျပာဟန္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ အားပါတဲ့ Rapping ေတြ၊ Jam Master Jay ရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း Scratch သံ၊ မခမ္းနားပဲ ရုိးရွင္းတဲ့ Beat ေတြနဲ႕အတူ ေတြ႕ရခဲတဲ့ တေယာက္ တလွည့္စီ ေျပာင္းေျပာင္းဆုိတဲ့ ပံုစံကုိ သူတုိ႕သီခ်င္းေတြမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ (တေယာက္တည္းပဲ ဆုိေလ့ရွိတဲ့ Rapper ေတြနဲ႕ ကြာတာက Run နဲ႕ D.M.C ရဲ႕တေယာက္ကုိ တေယာက္ အျပန္အလွန္ ပံ့ပုိးေပး၊ ေထာက္ေပး၊ ကူေအာ္ေပးၾကတဲ့ သီဆုိဟန္ပါပဲ။) သူတုိ႕ရဲ႕ ကာရန္ယူပံုေတြဟာ အနီးစပ္ဆံုးေျပာရရင္ စုိင္းစုိင္း (မိန္းမ၊ မိန္းမ၊ မခ်စ္သီခ်င္း) နဲ႕ နည္းနည္း တူပါတယ္။ ကာရန္ကုိ ဘားတစ္ဘားရဲ႕ ေနာက္ဆံုးနားမွာ (နဲ႕ အလယ္မွာ) ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ေလ့ရွိတဲ့ သူတုိ႕သီခ်င္းေတြဟာ နားမယဥ္ခင္မွာေတာ့ နားေထာင္ရတာ ပ်င္းစရာႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ နားေထာင္က်င့္ ရသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ အင္မတန္မွ ျမဴးၾကြၿပီး ကလုိ႕ခုန္လုိ႕ေကာင္းပါတယ္။

Run D.M.C (D.M.C, Jam Master Jay, Rev Run)

သူတုိ႕အဖြဲ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုး album (ယခုေရးသားခ်ိန္အထိ ေနာက္ဆံုး) Crown Royal ကုိ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ အႏုပညာရွင္အမ်ားအျပားနဲ႕ တြဲဖက္ သီဆုိၿပီး ျဖန္႕ခ်ိခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၃၀ ရက္မွာ ပင္တုိင္ DJ Jam Master Jay လုပ္ႀကံခံရၿပီး ေနာက္ album အသစ္ ထြက္ရွိလာျခင္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ Rap ဂီတေလာကအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုးရႈံးမႈတစ္ခုပါပဲ။
သူတုိ႕သီခ်င္းေတြကုိ ျမည္းစမ္းခ်င္ရင္ေတာ့ ...

• Walk This Way
• It's Tricky
• King of Rock

Jam Master Jay ေသဆံုးျခင္း ၆ ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေရးသား ဂုဏ္ျပဳပါသည္။

ငါးထမင္းနယ္ (ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္) လုပ္နည္း

ဒီေန႕ သတင္းကၽြတ္ အဖိတ္ေန႕ (သီတင္းကၽြတ္ လဆန္း ၁၄ ရက္ေန႕)။ ေလာရွည္ ေမြးေန႕ေပါ့။ အဲဒါ မမ Red က ေမာင္ေလးေမြးေန႕မုိ႕ ငါးထမင္းနယ္လုပ္ေကၽြးမယ္လုိ႕ မေန႕ညကတည္းကေျပာၿပီး ဒီမနက္ လုပ္ေကၽြးတယ္။ ေပ်ာ္လုိက္တာ။ ေၾသာ္ … ငါ့ကုိ ဂရုစုိက္သားဆုိၿပီ။ စားၿပီးေတာ့ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူ႕ေမာင္အရင္းက ေအာက္တုိဘာ ၁၃ ေမြးတာမုိ႕ သူ႕ေမာင္ေလးေမြးေန႕ကုိ လုပ္ေကၽြးတာတဲ့။ ေသေရာ … ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမတုိ႕လုပ္တာ ၾကည့္ထားတာနဲ႕ သူ႕ဆီက ခ်က္နည္းေမးထားတာေလးေတြ ေရာသမေမႊၿပီး ငါးထမင္းနယ္လုပ္နည္းကို တင္ဆက္လိုက္ရပါတယ္။

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား
ၾကက္သြန္ၿမိတ္        - အနည္းငယ္
နံနံပင္            - အနည္းငယ္
ဆား            - အနည္းငယ္
ခရမ္းခ်ဥ္သီး        - ၃ လံုး
မန္က်ည္းႏွစ္        - အနည္းငယ္
ၾကက္သြန္ျဖဴ        - ၃ လံုး
ငါး (ေရခ်ိဳငါး)        - ၂၅ သားခန္႕
အာလူး             - ၂ လံုးခန္႕
ဆန္            - ၅ လံုး (ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႕ပါလာေသာ ဗူးနဲ႕ ခ်ိန္ပါ၊ ႏုိ႕ဆီဗူး မဟုတ္ပါ)
ပထမဆံုး ငါးနဲ႕ အာလူးကုိ ဆားအနည္းငယ္စီ ထည့္ၿပီး (တအုိးစီ) ျပဳတ္ထားပါ။ အဲဒါေတြ ျပဳတ္ေနတုန္းမွာ ထမင္းကုိလဲ တၿပိဳင္နက္ခ်က္ (ေရ ၇-၈ လံုးေလာက္ထည့္ခ်က္ပါ)၊ မန္က်ည္းႏွစ္ကုိ ေရေႏြးေဖ်ာ၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္နဲ႕ နံနံပင္ကုိ လွီး၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ အခြံခြာထားပါ။ ငါးနဲ႕ အာလူးရရင္ (ေရခမ္းျပဳတ္ရပါသည္။) ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ ျပဳတ္ပါ။ ငါးကုိ အသားႏႊင္၊ အာလူးကုိ ေခ်ပါ။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ျပဳတ္တာ ၿပဲသြားရင္ သူ႕ကုိလဲ ေခ်ပါ။ ၾကက္သြန္ျဖဴေထာင္းပါ။ ညက္လွ်င္ ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္ ခ်က္ပါ။ (ဆီထဲကုိ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေထာင္းထားတာ ထည့္ေၾကာ္ပါဟု ဆုိလုိသည္၊ ေရႊ၀ါေရာင္သန္းလာလွ်င္ အုိးေပၚမွခ်၊ ပန္းကန္ထဲ ေျပာင္းထည့္ပါ။ သုိ႕မဟုတ္က တူးလိမ့္မည္။) ၿပီးလွ်င္ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဆီခ်က္၊ မန္က်ည္းႏွစ္ႏွင့္ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ နံနံပင္မွအပ အားလံုးေရာနယ္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ အေနေတာင္ အလံုးေလးေတြ လံုးထားပါ။ (ႀကီးႀကီးလံုးလဲ ဘာမွ မျဖစ္ပါ)

စားခ်င္စဖြယ္ပါပဲ

တည္ခင္းရာတြင္ အလံုးကို ပန္းကန္ျပားထဲ ထည့္ျပားၿပီး မန္က်ည္းႏွစ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဆီခ်က္ဖတ္၊ နံနံပင္၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ျဖဴးၿပီး ျပင္ေပးပါ။ ဂ်ဴးျမစ္ (အစိမ္း) ႏွင့္ တြဲစားလွ်င္ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ ငရုတ္သီးႀကိဳက္သူမ်ား ငရုတ္သီးဆီခ်က္ႏွင့္လဲ တြဲဖက္စားသံုးႏုိင္ပါသည္။

ေရးေပးပါ။

ကုိယ္ပုိင္ပန္းခင္းေလးက Tag လုပ္လုိ႕ ေရးလုိက္ရပါတယ္။ စာတမ္းကိစၥနဲ႕ အရမ္းအလုပ္ရႈပ္ေနလုိ႕ ခုမွပဲ ေရးျဖစ္ေတာ့တယ္။ စေရးၿပီ။ 

ကုိယ့္နာမည္ - ေလာရွည္ ေလ။

ကုိယ့္ကုိ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီလုိေခၚတယ္ - ေထာင္ေထာင္၊ နီယုိ၊ ေမာင္ေလာရွည္၊ ေမေလာေရွာင္။

ဒီမွာေနတယ္ - စင္ကာပူ။

ကုိယ့္ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္ - ေလွ်ာက္လႊာအရင္တင္ပါ။ (Comment ေပးၿပီးေတာ့)။

(ကုိယ့္ရဲ႕ အႀကိဳက္ဆံုးေတြက)

အေရာင္ဆုိရင္ - မုိးျပာေရာင္၊ အ၀ါေရာင္၊ ဖက္ဖူးစိမ္းႏုႏု၊ အနီေရာင္၊ အနက္ေရာင္၊ အျဖဴေရာင္၊ မီးခုိးအမ်ိဳးမ်ိဳး။

အ၀တ္အစားဆုိရင္ - Baggy Jeans, Rappers' Ware။

အစားအစာဆုိရင္ - စားလုိ႕ရတာ အကုန္ (ကုိရီးယားစာ မပါ)။

ပစၥည္းဆုိရင္ - ေရွးေဟာင္း ပစၥည္း ထုႀကီးထည္ႀကီး၊ သစ္သစ္လြင္လြင္ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္။

သီခ်င္းဆုိရင္ - Heavy Rock မွ လြဲ၍။

စာေရးဆရာ - Isaac Asimov။

စာအုပ္ - Foundation Trilogy (Foundation, Foundation and Empire and Second Foundation)။

Life Style - တကၠသိုလ္မွာ သုေတသနလုပ္တဲ့ ပါေမာကၡ၊ (ဒါမွမဟုတ္ အလြန္ေအာင္ျမင္ေသာ နည္းပညာ စြန္႕ဦးတီထြင္ လုပ္ငန္းရွင္)။

ကုိယ့္ရဲ႕၀ါသနာ - ဂိမ္းေဆာ့တယ္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္။ (ဂ်ပန္ကာတြန္း ၾကည့္တယ္)။

အလုိခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္ - သိမ္းရလြယ္၊ သယ္ရလြယ္၊ ေပးခ်င္စိတ္ရွိလုိ႕ ေပးတာ အားလံုး။

ကုိယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက - ေျပာ၀ူး။ သတ္ပစ္လုိက္။

ကုိယ့္ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက - Roy Mustang (စိတ္ေတာ့မေကာင္း၀ူး၊ ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ ဖစ္ေနတယ္။)

ကုိယ့္ရဲ႕ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းက - မ်ားႀကီးပဲဗ်။

ကုိယ့္ကုိ နားလည္မႈ အေပးႏုိင္ဆံုးက - ညီေလး။

ကုိယ့္ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက - ေျပာ၀ူး။ (ေျပာရင္ ဒီေကာင္ထြက္ေျပးသြားမွာေပါ့။)

ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္ - အေျဖကုိ ေစာင့္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ (စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းလုိဟာမ်ိဳး၊ ပညာသင္ဆု ေလွ်ာက္လႊာ ရလဒ္လုိဟာမ်ိဳးကုိ ဆုိလုိသည္။)

အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္ - ကုိယ့္ကုိ စိတ္ဆုိးခံရတဲ့အခ်ိန္ (ေဆာ္ပေလာ္တီးမွာ ေၾကာက္ရုိ႕)။

အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ - ညီေလးနဲ႕ Acclaim's WWF Wrestle Mania (16 bit) Sega Genesis Version ကုိ ကြန္ပ်ဴတာေပၚမွာ Emulator နဲ႕ ေဆာ့ရတဲ့အခ်ိန္။

အမွတ္တရေန႕ - ငါးတန္းတုန္းက အတန္းထဲမွာ ပထမရတဲ့ေန႕။

အခ်စ္ဆုိတာ - ညံ့ပါ့၊ ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား။ (ငါလဲ တိပါ၀ူး)။

အမုန္းဆုိတာ - မသိခ်င္စမ္းပါနဲ႕။

အလြမ္းဆုိတာ - ဒါလဲ မသိခ်င္စမ္းပါနဲ႕။ (ေျပာျပလုိ႕မရဘူးကြ။)

သံေယာဇဥ္ဆုိတာ - ျငိတြယ္ျခင္း။

ဘ၀ဆုိတာ - မုိးလင္းတုိင္း ဒီေန႕ ဘာျဖစ္မလဲ သိခ်င္လုိ႕ ရွာေဖြၾကည့္ရတာ။ (ေက်ာ္ၾကည့္လုိ႕လဲ မရဘူး)

သူငယ္ခ်င္းဆုိတာ - မ်ားေလေကာင္းေလ။

ခ်စ္သူဆုိတာ - နည္းေလေကာင္းေလ။ n ေယာက္ရွိရင္ အနည္းဆံုး n-1 ခါ အသည္းကြဲလိမ့္မယ္။ (ဒါေတာင္ တေယာက္ကုိရမွ၊ မရရင္ n ခါအသည္းကြဲလိမ့္မယ္။)

ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိယ္ ဒီလုိထင္တယ္ - ဥစၥာေပါ၊ ရုပ္ေခ်ာ၊ သေဘာျဖဴ၊ အူစင္း၊ သမာသမတ္က်၊ အကုန္သိ၊ အကုန္တတ္၊ အကုန္နားလည္၊ ျမင့္ျမတ္၊ စင္ၾကယ္ ... ခြိ ခြိ ။

ကုိယ့္ရဲ႕ လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္က - Do It Now !

အေျပာခ်င္ဆံုး စကားတခြန္း - I am very glad to be in this very spot, to give this acceptance speech for this year's Alan Turing Award and to be the first South East Asian to grab this award.