အစကတည္းက
အေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပဲ၊
ခုလဲ မရွိဘူး။
အ ၀တ္ အ စား က န္႕ သ တ္ ခ် က္ မ ရွိ ၊ ႏွ စ္ သ က္ ရာ ကုိ ၀ တ္ စား ဆ င္ ယ င္ ႏုိ င္ ပါ သ ည္ ။
ေရႊပြဲလာတုိ႕၏ အားေပးမႈ
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႕မွစ၍ လက္မွတ္ေစာင္ေရေပါင္း
ေစာင္ တိတိ ေရာင္းခ်ခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
Showing posts with label ကဗ်ာ. Show all posts
Showing posts with label ကဗ်ာ. Show all posts
Thursday, January 28, 2010
Wednesday, November 11, 2009
Sunday, March 29, 2009
ေရနည္းငါးတုိ႕ရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံ
ေဟာက္ရင္ ေၾကာက္တယ္၊ ေၾကာက္(တတ္)ရင္ ေဟာက္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ ငါ ...
ေဟာက္မလား ၊ ေျခာက္မလား။
ရပုိင္ခြင့္ကိုနားလည္၊
တာ၀န္ကုိေက်လဲ၊
ရမပုိင္၊ ၀န္မေက်သည့္အလား
ေအာ္ေငါက္ကာ ေမာင္းထုတ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ...
သူတုိ႕နဲ႕ အဆက္ျဖတ္၊
အျခားသူနဲ႕ ဆက္ခဲ့ရၿပီ၊
ေရနည္းငါးပမာပါလား။
ဒါေၾကာင့္ ငါ ...
ေဟာက္မလား ၊ ေျခာက္မလား။
ရပုိင္ခြင့္ကိုနားလည္၊
တာ၀န္ကုိေက်လဲ၊
ရမပုိင္၊ ၀န္မေက်သည့္အလား
ေအာ္ေငါက္ကာ ေမာင္းထုတ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ...
သူတုိ႕နဲ႕ အဆက္ျဖတ္၊
အျခားသူနဲ႕ ဆက္ခဲ့ရၿပီ၊
ေရနည္းငါးပမာပါလား။
Tuesday, January 29, 2008
ၾကယ္ငါးေကာက္သူရဲ႕ လြမ္းခ်င္း
သတၱိမရွိဘူး၊ အမွန္တရားနဲ႕ အရွိတရားကုိ မရင္ဆုိင္၀ံ့ဘူးပဲ ေျပာခ်င္ေျပာ၊ ကုိယ္ကေတာ့ ၾကယ္ငါးအားလံုးကုိ ကုိယ္တုိင္ ေကာက္ခ်င္တယ္။ ေအာက္မွာကေတာ့ ဒီေန႕ေရးတဲ့ ကဗ်ာ။
ၾကယ္ငါးေကာက္သူရဲ႕ လြမ္းခ်င္း
ကမ္းေျခက ၾကယ္ငါး
ေသသြားမွာ စုိးရိမ္လုိ႕
ငါေကာက္ခဲ့ ...
မွန္းေလရဲ႕ ရင္ထဲ
ေနၿမဲေစ ရွင္သန္ခြင့္
ငါေပးခ်င္ခဲ့ ...
လြမ္းေနၿပီး က်န္ခဲ့
ငါမျမင္တဲ့ ၾကယ္ငါးက
လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ထဲ
ငါကယ္တဲ့ ၾကယ္ငါးကုိ
စကားနာထုိးလိမ့္မလား ...
အုိ ... မကယ္ႏုိင္ရင္ မျမင္လုိ။
ၾကယ္ငါးေကာက္သူရဲ႕ လြမ္းခ်င္း
ကမ္းေျခက ၾကယ္ငါး
ေသသြားမွာ စုိးရိမ္လုိ႕
ငါေကာက္ခဲ့ ...
မွန္းေလရဲ႕ ရင္ထဲ
ေနၿမဲေစ ရွင္သန္ခြင့္
ငါေပးခ်င္ခဲ့ ...
လြမ္းေနၿပီး က်န္ခဲ့
ငါမျမင္တဲ့ ၾကယ္ငါးက
လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ထဲ
ငါကယ္တဲ့ ၾကယ္ငါးကုိ
စကားနာထုိးလိမ့္မလား ...
အုိ ... မကယ္ႏုိင္ရင္ မျမင္လုိ။
Thursday, January 24, 2008
အိမ္ေရွ႕ပူ အိမ္ေနာက္မခ်မ္းသာ
ဒါေလးက ဟုိအေစာက ကဗ်ာေရးအၿပီး ေနာက္တရက္ (၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္) မွာ အိမ္ရွင္လင္မယား ရန္ျဖစ္ေနၾကလုိ႕ အေနက်ံဳ႕ရပံုေလးပါ။
အိမ္ေရွ႕ပူ အိမ္ေနာက္မခ်မ္းသာ
၂၁ ရာစုရဲ႕ အိမ္ခန္းအတြင္း …
လွ်ာနဲ႕ သြားရဲ႕ စစ္တလင္း …
ငါ့ခႏၶာ က်ည္မထြင္းေအာင္ …
ဘယ္လုိမ်ားေနရပါ့။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ …
ပန္းၿခံထဲမွာ (စိတ္လြတ္လက္လြတ္)
လမ္းေလွ်ာက္ေနရ ။
အိမ္ေရွ႕ပူ အိမ္ေနာက္မခ်မ္းသာ
၂၁ ရာစုရဲ႕ အိမ္ခန္းအတြင္း …
လွ်ာနဲ႕ သြားရဲ႕ စစ္တလင္း …
ငါ့ခႏၶာ က်ည္မထြင္းေအာင္ …
ဘယ္လုိမ်ားေနရပါ့။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ …
ပန္းၿခံထဲမွာ (စိတ္လြတ္လက္လြတ္)
လမ္းေလွ်ာက္ေနရ ။
Labels:
ကဗ်ာ,
အႏုပညာ (ရသစာေပ)
ဟုိဘက္ကမ္းက အိပ္မက္မ်ား
အခုတေလာ ဘေလာ့ဂ္မွာ ခံ့ခံ့ထည္ထည္စာေတြ မတင္ျဖစ္ပါဘူးလုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေျပာျဖစ္တယ္။ ကဗ်ာေတြ၊ စာတုိေပစေတြ၊ အိေယာင္၀ါးေတြပဲ မ်ားေနပါတယ္ဆုိမွ အရင္တုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကုိ ညီမေလးတစ္ေယာက္က ျပန္ပုိ႕ေပးလာတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကေနာ္။ ဒီတစ္ခုက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၁ ရက္ေန႕က ေရးထားတာ။ (စင္ကာပူကုိ ေရာက္တာ ၁ လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတုန္းကေပါ့)
ဟုိဘက္ကမ္းက အိပ္မက္မ်ား
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ အတိတ္က …
ေနာင္ရုိးျမစ္ တဘက္ကမ္းမွာ က်န္ခဲ့ၿပီ ။
အနာဂါတ္ေရာင္နီ လင္းပါရဲ႕ …
(ဒါေပမဲ့) … ဘယ္ဘက္က လင္းတာလဲ ။
အလင္းေရာင္နဲ႕ ငါနဲ႕ၾကား Graph ဆြဲၾကည့္ရင္
Hamilton မ်ဥ္းေကြးမွ ဟုတ္ပါ့မလား။
အလင္းေရာင္ကုိ ငါျမင္ရ
သြားရမဲ့လမ္းကုိလဲ သိေနမွေတာ့
တရက္ရက္ေတာ့ ေရာက္ရမွာေပါ့။
ဟုိဘက္ကမ္းက အိပ္မက္မ်ား
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ အတိတ္က …
ေနာင္ရုိးျမစ္ တဘက္ကမ္းမွာ က်န္ခဲ့ၿပီ ။
အနာဂါတ္ေရာင္နီ လင္းပါရဲ႕ …
(ဒါေပမဲ့) … ဘယ္ဘက္က လင္းတာလဲ ။
အလင္းေရာင္နဲ႕ ငါနဲ႕ၾကား Graph ဆြဲၾကည့္ရင္
Hamilton မ်ဥ္းေကြးမွ ဟုတ္ပါ့မလား။
အလင္းေရာင္ကုိ ငါျမင္ရ
သြားရမဲ့လမ္းကုိလဲ သိေနမွေတာ့
တရက္ရက္ေတာ့ ေရာက္ရမွာေပါ့။
Labels:
ကဗ်ာ,
အိပ္မက္,
အႏုပညာ (ရသစာေပ)
Monday, January 21, 2008
အခ်စ္ ဓာတ္ခြဲခန္း
မင့္ကဗ်ာေတြက သိပ္ကုိညံ့လြန္းအားႀကီးတယ္။ စကားေျပပဲ ေရးပါတဲ့။ အေမရိကားက သူငယ္ခ်င္းက ေျပာေလရဲ႕။ ဒါေပမဲ့လဲ ေရးမွာပဲ၊ ေရးမွာပဲ။
အခ်စ္ ဓာတ္ခြဲခန္း
သံေယာဇဥ္ ၃၀%၊
ယံုၾကည္မႈ ႏွစ္မူးသားနဲ႕
အခြင့္အေရးရယ္ ရမၼက္ရယ္ကုိ ဆတူေရာလုိ႕
ခ်စ္ျခင္းကို အနက္ဖြင့္ ... ။
ဓာတု ဓာတ္ျပဳျခင္းမ်ားနဲ႕
စိတ္ပညာ ညီမွ်ျခင္းမ်ားကုိ
High Precision Processor နဲ႕ တြက္ခ်က္ ... ။
အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ။
အခ်စ္ ဓာတ္ခြဲခန္း
သံေယာဇဥ္ ၃၀%၊
ယံုၾကည္မႈ ႏွစ္မူးသားနဲ႕
အခြင့္အေရးရယ္ ရမၼက္ရယ္ကုိ ဆတူေရာလုိ႕
ခ်စ္ျခင္းကို အနက္ဖြင့္ ... ။
ဓာတု ဓာတ္ျပဳျခင္းမ်ားနဲ႕
စိတ္ပညာ ညီမွ်ျခင္းမ်ားကုိ
High Precision Processor နဲ႕ တြက္ခ်က္ ... ။
အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ။
Thursday, December 27, 2007
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား
ဒီေန႕ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ေခါင္းစဥ္က "သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား" တဲ့။ ဖတ္ၿပီး
ခံစားၾကည့္ပါ။
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား
ေ၀သႏၱရာလုိ ေတာင္းတာအကုန္ ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္မွာလဲ အမ်ားႀကီး မရွိေတာ့ခက္တယ္။သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသားကုိ ခဏခဏ လာေတာင္းေနတာ ႏွိပ္စက္တာနဲ႕ မတူဘူးလား ... ။
ေ၀သႏၱရာလုိ ေတာင္းတာအကုန္ ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္မွာလဲ အမ်ားႀကီး မရွိေတာ့ခက္တယ္။သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသားကုိ ခဏခဏ လာေတာင္းေနတာ ႏွိပ္စက္တာနဲ႕ မတူဘူးလား ... ။
Labels:
ကဗ်ာ,
အႏုပညာ (ရသစာေပ),
ေ၀သႏၱရာ
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား
ဒီေန႕ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ေခါင္းစဥ္က "သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား" တဲ့။ ဖတ္ၿပီး ခံစားၾကည့္ပါ။
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား
ေ၀သႏၱရာလုိ ေတာင္းတာအကုန္ ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္မွာလဲ အမ်ားႀကီး မရွိေတာ့ခက္တယ္။
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသားကုိ
ခဏခဏ လာေတာင္းေနတာ
ႏွိပ္စက္တာနဲ႕ မတူဘူးလား ... ။
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသား
ေ၀သႏၱရာလုိ ေတာင္းတာအကုန္ ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္မွာလဲ အမ်ားႀကီး မရွိေတာ့ခက္တယ္။
သနားတတ္တဲ့ ဆင္းရဲသားကုိ
ခဏခဏ လာေတာင္းေနတာ
ႏွိပ္စက္တာနဲ႕ မတူဘူးလား ... ။
Subscribe to:
Posts (Atom)