ခ်စ္သူ ၂ ဦးတုိ႕ လက္ထပ္ဖုိ႕အတြက္ လက္ထပ္တဲ့ရံုးကုိ သြားၾကတာပါ။ အဲဒီမွာ ရွိတဲ့စာေရးမက ရုိးရာ အစဥ္အလာအတုိင္း လက္ထပ္ဖုိ႕ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ခ်က္ကုိ အတည္ျပဳလိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဆီးႀကိဳ ေျပာၾကားပါတယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႕ သတုိ႕သမီးရဲ႕ ခါးအရြယ္အစားကုိ ေမးၿပီး လိင္ဆက္ဆံမႈ ျပဳလုိ႕မရေအာင္ ေသာ့ပိတ္ထားလုိ႕ရတဲ့ ကိရိယာကုိ ထုတ္ေပးၿပီး မိန္းကေလးကို ၀တ္ခုိင္းပါတယ္။ သတုိ႕သားကုိ ေသာ့အပ္ပါတယ္။ (အလယ္ေခတ္မွာ စတင္တီထြင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီကိရိယာက သတုိ႕သားအေနနဲ႕ သူပုိင္ဆုိင္တဲ့ သတုိ႕သမီးကုိ တျခားလူနဲ႕ ဆက္ဆံ ေပါင္းသင္းလုိ႕မရေအာင္ ေသာ့ခတ္ထားလုိ႕ရသလုိ၊ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ကတည္းက ကုိယ္၀န္ရွိေနခဲ့ရင္လဲ သတုိ႕သမီးကုိ - ၀မ္းဗုိက္ကုိ ခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖင့္ - ေသဆံုးေစႏုိင္ပါတယ္။)
သတုိ႕သမီးက အဲဒါနဲ႕ ေသာ့ခတ္ထားမခံႏုိင္ေၾကာင္း၊ အဓိပၸါယ္ လံုး၀မရွိေၾကာင္း ေျပာတဲ့အခါ စာေရးမက အုိ … ရုိင္းလုိက္တာ၊ ဘုရားစကား နားေထာင္ရမွာေပါ့ လုိ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္။ (အင္း … ကေလးဆုိတာ လူႀကီးစကား နားေထာင္ရမွာေပါ့တုိ႕၊ ဆရာ/မကေျပာေနတာကို ကေလးေတြက နားေထာင္လုိက္ဖုိ႕ပဲ ရွိတယ္၊ ျပန္ေမးဖုိ႕ မရွိဘူးတုိ႕ကို ၾကားေယာင္ရင္း လြမ္းေတာင္ လြမ္းမိတယ္ေနာ္။) သတုိ႕သားက အဲဒါေတြ သူမလုပ္ခ်င္ေၾကာင္း ၀င္ေျပာတဲ့အခါမွာ ေရြးစရာလမ္းမရွိေၾကာင္း စာေရးမက ေဟာက္သံေလးစြက္လုိ႕ ျပန္ေျဖပါတယ္။ ခက္ပါလားေနာ္။
ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕၀န္ကို ဖုန္းဆက္ေခၚပါတယ္။ ၿမိဳ႕၀န္ဘာလုပ္ဖုိ႕တုန္းလုိ႕ သတုိ႕သားကေမးတာကုိ ျပန္မေျဖပဲ နင့္ဆိတ္ေတြဘယ္မွာလဲလုိ႕ စာေရးမရဲ႕ အသံထြက္လာပါတယ္။ ဘာ … ဆိတ္ ကေရာ ဘာလုပ္ဖုိ႕လဲလုိ႕ သတုိ႕သားက အံ့ၾသတႀကီး ျပန္အေမးမွာ ဆိတ္ ၇ ေကာင္ကုိ ရုိးရာ အစဥ္အလာအတုိင္း သတုိ႕သမီးရဲ႕ ဖခင္ကုိ ေပးဖုိ႕ (တင္ေတာင္းဖုိ႕) ေလဆုိတဲ့ စိတ္မရွည္တဲ့ ေလသံေလးကုိ ၾကားရပါမယ္။ သတုိ႕သားက သူငါနဲ႕ လက္ထပ္ခ်င္တာ၊ ငါသူ႕ကုိ ၀ယ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး ဆုိၿပီး ေဒါသသံ စြက္လာပါေတာ့တယ္။ ဒုကၡ၊ ဒုကၡ။
ၿမိဳ႕၀န္ေရာက္လာပါၿပီ။ သတို႕သားက ဘာေတြျဖစ္တာတုန္း ေမးေနခ်ိန္မွာ သတုိ႕သမီးကုိ ၿမိဳ႕၀န္ရဲ႕လူတစ္ေယာက္က ထမ္းေခၚသြားပါေတာ့တယ္။ သတုိ႕သားက ဘာလုပ္မလုိ႕တုန္း ေမးေတာ့ ပန္းဦးဆက္ဖုိ႕ ဆုိပဲ။ စာေရးမက ေျပာတာကေတာ့ မဂၤလာဦးညမွာ ေဒသအာဏာပုိင္ေတြက ပန္းဦးေခၽြတာလဲ ရုိးရာ အစဥ္အလာဆုိပဲ။ (တုိ႕ဗမာေတြ ပုဂံေခတ္ကတည္းက ေခတ္မီတယ္ေနာ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးေတြ ဘာေတြလုပ္လုိ႕။) ဆိတ္ေတြသြားေပးၿပီး ေယာကၡမႀကီးဆီက ေထာက္ခံစာ ယူလာမွ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ လုပ္ေပးလုိ႕ရမယ္ဆုိပဲ။
အုိး … သတင္းဆုိးပါတဲ့။ ဘာမ်ားပါလိမ့္။ သတုိ႕သမီးက အပ်ိဳရည္ပ်က္ၿပီးသား ဆုိပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မေသမခ်င္း (သမၼာက်မ္းစာေဟာင္းအရ) ေက်ာက္တံုးနဲ႕ ပစ္ေပါက္သတ္ရမယ္ဆုိပဲ။ ေက်ာက္တံုးေတာင္ အသင့္ေရာင္းလုိက္ေသး။
စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ဟာသလုပ္ထားတာေလးပါ။ သိပ္ရယ္ရပါသလား၊ အူေတာင္ ႏွိပ္ေနရသလား၊ ခဏရပ္ပါဦး။ ျမန္မာအသုိင္းအ၀ုိင္းမွာလဲ ရူးသြပ္မုိက္မဲတဲ့ ေရွးရုိး အစဥ္အလာေဟာင္းေတြကုိ အတင္း အဓမၼ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းေနၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလုိ လူသားမဆန္တဲ့ ကိစၥေတြ ပုိမုိ ဆုိး၀ါးမလာေအာင္၊ ပေပ်ာက္သြားေအာင္၊ လူသားမ်ားထက္ ပုိမုိလူသားဆန္တဲ့ လူ႕အသိုက္အ၀န္းကုိ ခ်ီတက္ၾကဖုိ႕ စာရႈသူတုိ႕နဲ႕ စာေရးသူ ေလာရွည္တုိ႕ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေရွးထံုးလဲ (ပယ္ဖုိ႕လုိလာရင္) ပယ္မွ။
2 comments:
ေ႐ွးထံုးေတြ တစ္ခ်ိဳ႕ ပယ္သင့္တာေတြ ပယ္ရမွာပါ။ ဒါေပမဲ႕ မရယ္ရပါ၊ အူလည္း မႏွိပ္ရပါ၊
ဗီြဒီယိုေလးက တိုတိုေလးနဲ႔ သူေပးခ်င္တဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေပးသြားနိုင္တယ္... အိုင္ဒီယာေကာင္းတယ္...
Post a Comment